Saturday, April 19, 2025 | By: Do Ebru Marbling
31 Mayis 2014
Kabuğuma çekildim. Avustralya ile ilgili gözlemlerim ve kendime has tespitlerim hâlâ sürüyor; ama bunları dile getirmektense enerjimi uyum sağlamaya ve kabullenmeye harcıyorum.
Sabah 8’de evden çıkıp sabah 8’den gece 10’a kadar okuldayım. 17 öğrencim ve bir asistanım var; çocukların çoğu İngilizce bilmiyor, bazen gerçekten zorlanıyorum. Okul 15:20’de bitiyor, ama veli görüşmeleri veya diğer işler yüzünden okuldan çıkışım çoğu zaman 16:00’yı buluyor.
Evde, kızlarla yemek, oyun ve uyku saati derken ancak akşam 20:00’de kendi işlerimle baş başa kalabiliyorum. Genellikle 20:00–23:00 arası yüksek lisans/diploma ödevlerimi yazıyorum. Arada sırada Kemal ile film, Kardeş Payı veya Ozi programları izliyoruz.
Hafta sonları arkadaş davetleri çok oluyor; geç kahvaltı, bahçe veya ev işleri ya da kızların arkadaşlarının doğum günü partileri derken gün su gibi akıp gidiyor. Kızlarım maalesef Türkçe konuşmayı bıraktılar—benim söylediklerimin hepsini anlıyorlar ama bana İngilizce cevap veriyorlar. Allah’a şükür, Türkiye’ye gidişimiz yaklaşıyor; orada umarım ana dile dönerler.
Kuşumuza arkadaş olması için dört balık aldık; ikisi öldü ama ikisi hâlâ hayatta. İpek bir kuş daha istiyor, “Bebekleri olsun” diyor.
Şimdi uyku zamanı—yarın lahmacuna arkadaşlar gelecek :)
0 Comments